Krikke

Krikke

Wat heeft Halsema wel en Krikke niet? Hoe zou Den Haag hebben gereageerd als de hypothetische zoon van Krikke een inbraak had gepleegd en had gezwaaid met een pistool (van zijn vader)? We weten het niet, maar ik heb zo’n vermoeden. Want het is niet zozeer dat Krikke Halsema niet is, als wel dat Amsterdam Den Haag niet is. Den Haag is Den Haag en je kunt hier niet met je labrador over het Lange Voorhout wandelen en tegelijk de hoogste beslissingen voor de stad nemen. Den Haag heeft zijn eigen regels, zijn eigen ‘men in black’, fouten zoals die van Krikke kun je niet zomaar maken. Hoe ze vorig jaar op de ‘verwarde man met mes’ had moeten reageren? In de ogen van half Den Haag had ze de ballen moeten hebben om hem ‘terrorist’ te noemen. Hoe de andere helft van de stad daarop zou hebben gereageerd vragen we ons niet af, want de meeste journalisten in Nederland behoren tot de helft die de aanduiding ‘terrorist’ zou hebben gekozen. Was Krikke soms te snel, soms te traag, zoals de kranten schrijven? Had ze altijd mot met iedereen en overal? De burgers zeggen van niet, ze vonden haar juist toegankelijk, alleen het gemeentelijk apparaat kon niet aan haar wennen. En hoewel ze niet daarom is opgestapt, omdat ze niet met haar eigen mensen door dezelfde deur kon, waren die kleine interne aardbevingen schadelijker dan een heel Scheveningen in de fik. Hoe groot is de kans dat degene die weggaat vertrekt omdat hij of zij niet ‘past’ in zo’n bijenkorf als de gemeente Den Haag, met haar ongeschreven regels en banen voor het leven? De fout van Krikke was dat ze niet in die gemeentelijke Haagse bijenkorf paste. Fouten hebben ook haar voorgangers gemaakt en haar opvolgers zullen ook fouten maken. Maar die zullen misschien geen gemeentesecretaris hebben die weggaat omdat hij zijn ‘ei niet kan leggen’ en geen adviseurs die beter naar de grote jongens luisteren dan naar een vrouw die haar hond meeneemt naar haar werk. Want dat was eigenlijk de fout van Krikke? Ze heeft Den Haag onderschat; ze had geen idee dat Den Haag een stad van de grote jongens is. Grote jongens die nooit met hun labrador zouden wandelen, niet omdat ze er geen hebben, maar uit andere overwegingen. Want hoe zou een grote jongen tijd kunnen maken om met een hond te wandelen, vooral als er geen verkiezingstijd is? Wat zouden de andere grote jongens daarvan vinden?
Omdat ik griep heb, zit ik Netflix te kijken in bed: ‘Marseille’, the battle voor de gemeente Marseille. Oude trucjes, vieze trucjes, nergens een hond. Mijn conclusie: Den Haag heeft veel meer weg van Marseille dan van Arnhem.

Den Haag Centraal, 10 oktober 2019