Schilderswijk in de Modewereld
Schilderswijk in de Modewereld
Iedereen is ontdaan door de rellen in de Schilderswijk. Watskeburt? Wat brandkranen opengedraaid, eieren gegooid, relletjes. Maar omdat het de Schilderswijk is, heeft iedereen er een mening over. Ik ook. Alleen wed ik dat veel van degenen die bij het lezen van de naam Schilderswijk al een oordeel hebben, de wijk zelf nooit hebben doorkruist. God verhoede! Ik weet ook zeker dat ze zullen zeggen dat ik appels met peren vergelijk als ik vraag: Maar waarom horen we niets meer over de grote corruptie, over de dingen die in stijl gebeuren in en rondom de gemeente Den Haag? Over de corrupte ambtenaar die ‘niet transparant’ handelde bij de bouw van Amare, over de controller die bevriende bedrijven aan gemeentelijke opdrachten hielp, valse facturen opstelde en collega’s onder druk zette om ze goed te keuren, over de Walraven-affaire waarbij een kernlid van de kunstadviescommissie directeur werd van het gesubsidieerde WU, over de vele belangenverstrengelingen, over de van corruptie verdachte wethouders, over die andere wethouder die een pand aan het Noordeinde verkocht voor 1,7 miljoen euro terwijl het 4,7 miljoen waard was, enzovoort. Zo te zien vervelen ambtenaren zich ook regelmatig. Maar dat soort dingen vind ik minder saai dan een paar brandkranen en wat eieren.
Ik wed nogmaals: dat dit zaken zijn die ook de Schilderswijk interesseren. Misschien zouden de jonge inwoners van de Schilderswijk zich zelfs minder vervelen als ze zouden zien dat de nieuwe burgemeester ook over zulke affaires ontdaan is. Dat het tapijt waar zulke zaken onder worden geschoven steeds kleiner wordt. We schrikken en verheffen onze stem vanwege de rellen in de Schilderswijk, maar het echte Jurassic Park zit achter hoge muren, bij de airco, en gaat stilletjes zijn gang.
Vragen stellen over wat er in hogere kringen gebeurt, betekent je werk in gevaar brengen, weet ik uit ervaring. Ik ken ook ambtenaren die het advies kregen een andere baan te zoeken, omdat ze vragen durfden te stellen. In de kringen die tijdens de hitte genoten van de airco is vragen stellen not done, het hoort niet bij de etiquette. Waarom horen we niets meer over die zaken? Eieren gooien is te verklaren als je hersenen koken in de hitte, maar hoe verklaar je de affaires waarover je nu niets meer hoort? Wat is er precies gebeurd nadat we vaststelden dat de koning naakt was? En wat is het verschil tussen de rellen in de Schilderswijk en laten we zeggen de rest van de wereld in Den Haag?
Mijn conclusie is dat je in Den Haag illegale dingen kunt doen – in stijl of zonder stijl. De stijl maakt het verschil. Wie het in stijl doet is ‘van ons’, wie niet is minstens Turk, zeker Marokkaan.
We leven in een modewereld. Stijl is alles.
Den Haag Centraal, 20 augustus 2020