Buitenlandse krant

Betapress, de enige importeur van buitenlandse kranten, stopt er grotendeels mee. Vanaf 2022 door de week geen internationale dagbladen meer in Nederland! Niet in boekhandels, niet in kiosken, niet op stations. Een duidelijk slachtoffer van het coronatijdperk. Misschien lijkt het velen een bijzaak, vooral in deze moeilijke tijden, maar mij heeft het nieuws niet onverschillig gelaten. Vooral door het déjà-vugevoel dat ik erbij kreeg. Ik zag mezelf alweer stiekem naar buitenlandse radiozenders luisteren, zoals ten tijde van het communisme. Zover zal het uiteraard niet komen, homo coronas heeft nog altijd het internet, maar het verdwijnen van de papieren internationale krant verandert wel iets aan het plezier dat je hebt bij het lezen ervan, al is het maar omdat je voor het van A tot Z online lezen van Le Monde of The New Yorker een abonnement moet nemen. En dat wil ik niet, ik koop liever elke week losse kranten. Kocht, moet ik zeggen, want het kon al niet meer sinds de eerste lockdown. En nu wordt dat definitief.
Moet je voortaan de trein naar Antwerpen pakken voor een buitenlandse krant? En ik denk niet aan mezelf, maar aan de Spaanstalige lezers van El País, aan de Franstalige lezers van Le Monde, et cetera. De zaterdageditie dan maar? Ja, zolang het duurt, want in het noorden is de distributeur in oktober ook daar al mee gestopt. Van de tijd dat ik in de openbare bibliotheek werkte, herinner ik me nog heel goed dat er ’s ochtends of ’s middags voor veel bezoekers niets urgenters was dan: de internationale kranten! Voor velen waren die misschien de enige mogelijkheid om nieuws over hun geboortegrond te lezen. Maar ik denk ook aan internationaal georiënteerde studenten die de buitenlandse krant op de uni lazen, en dus niet op hun mobiel. Ja, wat gaan de universiteiten doen?
En wat moet de gewone internationale krantenlezer? Zullen we voortaan in de Nederlandse dagbladen die artikelen verslinden die beginnen met ‘de internationale media zeggen over…’? Zullen er straks internationale kranten naar Nederland worden gesmokkeld, zoals in mijn geboorteland onder de dictatuur? Zal er een illegale handel ontstaan? Niet meer in menselijke nieren, maar in de El País van deze week: vers, je kunt de inkt nog ruiken. Met het verdwijnen van de internationale krant in de kiosk of de boekhandel verliest onze wereld iets van haar glans.
Je kunt zoomen met Mars, bij wijze van spreken, maar om Le Figaro te kopen moet je de trein naar Antwerpen nemen. De wereld is groot en klein tegelijk, vooral nu, in deze nieuwe lockdown. Armer in glans, rijk in hoop.
‘Daarom lieve Ari

Wees niet bang

De wereld draait rond

en dat doettie nog lang’

wens ik u op z’n Deelders’.

Fijne feestdagen!

Den Haag Centraal, 23 december 2021